Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33558 Esas 2020/1015 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33558
Karar No: 2020/1015
Karar Tarihi: 05.02.2020

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33558 Esas 2020/1015 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/33558 E., 2020/1015 K. sayılı kararda, sanığa 1618 sayılı Kanuna aykırılık sebebiyle mahkumiyet hükmünün verildiği belirtilmektedir. Ancak yapılan inceleme sonucunda, söz konusu suçun TCK'nin ilgili maddeleri uyarınca suç olmaktan çıkarılarak kabahat neviine dönüşüp 5326 sayılı Kabahatler Kanunu gereğince değerlendirilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Ayrıca, suç tarihinden itibaren 5326 sayılı Kanun'un 20/2-c maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında idari para cezası verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu'nun 30/1. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 43. maddesi ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-c maddesi olarak belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/33558 E. , 2020/1015 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
KABAHAT :1618 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa atılı eylemin düzenlendiği 1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu’nun 30/1. maddesinde, 05/07/2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un 43. maddesi ile yapılan değişiklikle, fiilin TCK’nin 2. ve 5. maddeleri uyarınca suç olmaktan çıkarılarak bu suçun 5326 sayılı Kabahatler Kanunu gereğince kabahat neviine dönüşüp suç tarihi olan 04/08/2009 tarihi ile inceleme tarihi arasında 5326 sayılı Kanun"un 20/2-c maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğunun anlaşılması,
Kanuna aykırı ve kabahatlinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5326 sayılı Kanunun 20. maddesi gereğince kabahatli hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.