Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/12478 Esas 2019/22792 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/12478
Karar No: 2019/22792
Karar Tarihi: 19.12.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/12478 Esas 2019/22792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, otel işletmesinde sıcak ustası olarak çalışan davacının haksız bir şekilde işine son verilmesi sonucu kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta sonu tatil ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsili talebi üzerine açılmıştır. Yerel mahkeme davayı kısmen kabul etmiş, tarafların temyiz başvurusu üzerine dosya incelenmiştir.
Kararın gerekçeleri şu şekildedir:
1. Temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Davacının sezonluk çalışmasının başlama ve bitiş zamanları hatalı bir şekilde belirlenmiştir.
3. Davacının haftalık çalışma saatleri doğru hesaplanmamış, fazla mesai ücreti hatalı hesaplanmıştır.
4. Davacı iş akdini haklı nedenle feshetmiş olsa bile, işveren ihbar tazminatı talep edemez.
Bu sebeplerden dolayı temyiz olunan karar BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu, Madde 25 (Kıdem Tazminatı)
- İş Kanunu, Madde 17 (İhbar Tazminatı)
- İş Kanunu, Madde 47 (Haftalık Çalışma Süresi)
- İş Kanunu, Madde 48 (Fazla Çalışma Süreleri)
- İş Kanunu, Madde 63 (Ayrılış Bildirimi)

9. Hukuk Dairesi 2017/12478 E. , 2019/22792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 1.4.2008 tarihinde davalı şirketler tarafından işletilen otelde sıcak ustası(aşçı) olarak çalışmaya başladığını, 25.07.2014 tarihine kadar burada çalışmaya devam ettiğini, davacının 1/11/2013 tarihinde haksız olarak işine son verildiğini, en son ücretinin 1.250,00 TL olduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı,hafta sonu tatil ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde her yıl Nisan ayında işe başlayıp Ekim ayı sonunda biten sezonluk çalışmasını ispat ettiği halde, bilirkişi ve mahkeme tarafından sezon başlangıcının Mayıs ayı kabul edilmesi hatalıdır.
3-Davacı davalı işyerinde haftada 7 gün 07.30-21.30 saatleri arasında çalıştığı şeklindeki iddiasını ispat etmiş olup, iki saatlik ara dinlenmesi ile 7. gün çalışmasının hafta tatilinde dikkate alınan 7,5 saatlik kısmını aşan süre değerlendirildiğinde; davacı haftada 76,5 saat çalışmakta olup fazla mesaisi 31,5 saattir. Fazla mesai hesabının 31,5 saat üzerinden yapılması gerekirken 21 saat üzerinden yapılması isabetsizdir.
4-Davacı, fesih yılı olan 2013’te sezon sonunda işi kendisi haklı nedenle bırakmış olup, kıdem tazminatı talebinin kabulü yerinde isede, haklı nedenle dahi olsa iş akdini fesheden tarafın ihbar tazminatı talep edemeyeceği gözetilmeden ihbar tazminatı talebinin reddi yerine kabulü de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.