Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2187 Esas 2020/6792 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya kapsamında, mühürlenmeye esas olan 06.06.2011 tarihli olay yakalama tutanağında, sanığın yine suça konu iş yerinde bulunduğu ve bilgi sahibi olarak ifadesinin alınması talimatı alındığı, sanığın huzurda alınan 07/02/2012 günlü savunmasında, tutanağa konu iş yerini ....´den 2011´in Mart ayında kiraladığını beyan ettiği, olay tarihinde kolluğa kapıyı sanığın açtığı anlaşılmakla; toplanan delilleri karar tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK"nun 217. maddesine uygun olarak duruşmada edindiği kanaate göre değerlendirip, sübutu kabul eden mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki eksik araştırma yapıldığına ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında "01.07.2011" şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin 26.06.2011 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
TCK"nin 203/1. maddesindeki seçimlik cezadan hapis cezası tercih edildiği halde, TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak seçilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereğince, hakkında verilen hükmün açıklanması geri bırakılan sanığın, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle tekrar ele alınan dosyada, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken sanık hakkında adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hüküm kurulurken, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK’nin 50/1-a bendinin yazılmaması,
2-Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktarın altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinin baş kısmına TCK"nin 50/1-a maddesi ve ibaresi eklenmesi, yargılama giderine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “Yapılan yargılama giderinin 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.