MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı şirkette 26/06/2010 tarihinde şoför olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin 2013 yılı 10. ayında sona erdiğini, fazla mesai alacaklarının ödenmediğini iddia ederek; fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Yerel Mahkemenin ilk kararı, Dairemizin 18/04/2019 tarih ve 2016/4291 Esas, 2019/9139 Karar sayılı ilamıyla “1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai hesaplanırken, davacının ilk bir yıl için haftanın 6 günü 08.00-22.00 arası 14 saat çalıştığı, 2 saat ara dinlenmesi düşülünce günlük 12 saat, haftalık 12*6=84 saat çalışıp 84-45=39 saat fazla mesai yaptığı şeklinde hesaplama yapılmışsa da bu hesap yöntemi hatalıdır. Günde 12 saat çalışılınca haftanın 6 günü çalışmanın 84 değil 72 saat olduğu gözetilmeden sözü edilen hesap hatası sonucu fazla mesainin ilk bir yıl için haftada 27 saat yerine 39 saat olarak belirlenmesi hatalıdır.
Açıklanan nedenle, davacının ilk bir yıl için fazla mesainin haftalık 27 saate göre hesaplanıp önceki gibi % 20 oranında taktiri indirim yapılarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı gerekçe ile davacının daha fazla süreyle fazla mesai yaptığının kabulü hatalıdır.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Yerel mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının talep ettiği fazla mesai alacağı bozma sonrasında 5.426,29 TL net olarak belirlenmiş ve gerekçede bu miktarın kabulüne karar verildiği halde, hüküm fıkrasında anılan alacağın bozma öncesindeki gibi 7.818,28 TL olarak hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.