Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1468 Esas 2019/8103 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK ile 765 sayılı TCK hükümlerinin ayrı ayrı ve bir bütün halinde olaya uygulanması sonucunda, 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması yapılırken, değerlendirmenin suç tarihi itibariyle sanığın daha lehine olan 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişiklik yapılmadan önceki 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 ve 35/2. maddeleri (765 sayılı TCK"nın 493/1, 61/1 ve 522) uyarınca yapılması gerekirken, uygulama yeri bulunmayan ve sanığın daha aleyhine olan 6545 sayılı Kanun ile değişik 142/2-h maddesi ile karşılaştırma yapılması,
Kabule göre;
2-5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi gereğince, hapis cezası geri bırakılan sanığın denetim süresi içerisinde yeni suç işlemesi nedeniyle önceki hükmün değiştirilmeden önceki gibi açıklanması gerekli ise de, mahkemenin bozmadan önceki 18.06.2007 tarihli kararının sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığı ve sanık hakkında daha önce hükmedilen hapis cezasının ertelenmesine karar verildiği halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanığın kazanılmış hakkı gözetilmeden hakkında verilen hapis cezasının ertelenmemesi,
3-765 sayılı TCK ile yapılan uygulamanın sanık yararına olduğu kabul edildiği halde, karma uygulama yapılmak suretiyle sanık hakkında ayrıca uygulama olanağı bulunmayan 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. madde ve fıkraları uyarınca hak yoksunluğuna da hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 14.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.