MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20/02/2018 tarih ve 2016/401 E.- 2018/68 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 18/04/2019 tarih ve 2018/1225 - 2019/526 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenilmekle 6100 sayılı Kanunun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar davalı şirket vekil tarafından temyiz edilmiş ise de, yapılan ilk incelemesinde davacı tarafça 18.193,00 TL"nin tahsili talep edilmiş, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulü ile, 18.189,86 TL"nin tahsiline karar verilmiş, işbu karara karşı davalı şirket vekilince istinaf yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince davalı şirket vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
HMK"nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar ve değeri 40.000,00 TL" sini geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK"nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi olan 2019 yılı itibariyle 58.800,00TL"dir.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davanın kabul ve red olunan bölümü miktarı itibari ile kesin olup, temyiz kabiliyeti bulunmamaktadır. HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adiye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceğinden davalı şirket vekilinin temyiz istemlerinin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı şirket vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, işlem yapılmak üzere dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı şirkete iadesine, 17/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.