MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, velayet, ortak çocuk lehine hükmedilen tedbir ve iştirak nafakası ve lehine hükmedilen manevi tazminat miktarı yönünden; davalı kadın tarafından ise; kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen manevi tazminat, reddedilen tazminat talepleri ve ortak çocuk lehine hükmedilen tedbir ve iştirak nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece, 2008 doğumlu ortak çocuk Inci’nin velâyeti anneye verilmiştir.
Velâyet kamu düzenine ilişkindir ve velâyetin düzenlenmesinde asıl olan çocuğun üstün yararıdır. Çocukla ana ve baba yararının çatışması halinde, çocuğun yararına üstünlük tanınması gereklidir. Çocuğun yararı ise; çocuğun bedensel, fikri ve ahlaki bakımdan en iyi şekilde gelişebilmesi ve böyle bir gelişmenin gerçekleştirilmesi için, çocuğa sosyal, ekonomik ve kültürel koşulların sağlanmış olmasıdır. Çocuğun bu konulardaki üstün yararını belirlerken; çocuk yetişkin biri olmuş olsaydı, kendisini ilgilendiren bir olayda, kendi yararı için ne gibi bir karar verebilecekti ise, çocuk için karar verme makamındaki kişinin de aynı yönde karar verilmesi gerekir. Bir başka ifadeyle, çocuğun farazi düşüncesi esas alınacaktır.
Bu sebeple, mahkemece 4857 sayılı Kanun’un 5. maddesi uyarınca, psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacıdan oluşan uzmanlardan, her iki ebeveyn ile görüşmek suretiyle rapor alınmalıdır. Tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocuğun sağlıklı gelişimi için velâyeti üstlenmeye engel bir durumunun bulunup bulunmadığının araştırılması gerekir.
Alınan rapor, çocuğun görüşü ve diğer deliler de göz önüne alınarak, çocuğun hangi ebeveyn yanında kalmasının menfaatine olacağı tespit edilerek velayet konusunda bir karar verilmesi gerekir.
Yukarıdaki açıklamalar ve tüm dosya kapsamından; mahkemece yargılama sürecinde 17.06.2016 tarihinde ve 14.10.2016 tarihinde iki rapor alındığı görülmektedir. Bu raporlar arasında çelişki mevcuttur. Zira ilk raporda, kadının 2011 yılındaki boşanmadan sonra evlenme düşüncesiyle görüştüğü bir erkek ile aynı otel odasında ve yatakta uyudukları, bu sırada 2008 doğumlu İnci’nin aynı odada bulunduğu, yapılan görüşmede çocuğun çekingen bir şekilde ayıp şeyler olduğunu ifade ettiği, bu durumun ise çocuğun cinsel kimlik oluşumunu olumsuz etkileyeceğinden bahisle velâyetin babaya verilmesi uygun görülmüştür.
İkinci raporda ise, her iki tarafın velayeti üstlenecek nitelikte olduğu, kadının 2011 yılındaki boşanmadan sonra yaşamını düzenleme çabasının normal olduğu ve görüştüğü erkekle evlenme niyetinde olduğu, çocuğun yaş ve gelişim dönemi itibariyle annesine yönelik ihtiyacının fazla olduğu, bu nedenle velâyetin anneye verilmesinin uygun olacağı ifade edilmiştir. Hal böyle olunca, söz konusu raporlar arasındaki çelişki giderilmeksizin sonradan alınan rapor esas alınarak hüküm tesis edilmesi doğru olmamıştır.
O hâlde, yeniden psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacı niteliğindeki uzmanlardan, ortak çocuğun anne ve baba yanındaki barınma ve yaşama koşullarını da değerlendirir içerikte sosyal inceleme raporu alınarak iki rapor arasındaki çelişkinin giderilmesi ve tüm deliller birlikte değerlendirilip, ebeveynlerinden hangisi yanında kalmasının çocuğun üstün yararlarına bir başka deyişle menfaatlerine uygun olup olmayacağı tespit edilip, iki rapor arasındaki çelişki giderildikten sonra oluşacak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile velayet yönünden yazılı şekilde karar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. hukuk Dairesinin 07.03.2018 tarih 2017/1826 esas ve 2018/339 karar sayılı kararının velayet yönünden kaldırılmasına, ... 7. Aile Mahkemesinin 08.06.2017 tarih 2016/46 esas ve 2017/534 karar sayılı kararının velayet yönünden bozulmasına, bozma sebebine göre tarafların iştirak nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 176.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.03.2019 (Per.)