15. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/309 Karar No: 2017/2056 Karar Tarihi: 15.05.2017
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/309 Esas 2017/2056 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, bir kooperatifin bahçesindeki oyun alanında yapılan kauçuk kaplama işinin ayıplı yapıldığının tespit edilmesi üzerine eser sözleşmesinden kaynaklanan edimin ayıplı ifası nedeniyle akdin feshi bedelin iadesi ya da bedelde indirim yapılması istemiyle açılmıştır. Ancak, yerel mahkeme zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur. Yargıtay ise, davada zamanaşımı def’i reddedilip işin esası incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğini belirterek kararı bozmuştur. Bu karar, Borçlar Kanunu'nun 126/4. maddesi ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 478. maddesi hükümleri doğrultusunda verilmiştir.
15. Hukuk Dairesi 2017/309 E. , 2017/2056 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan edimin ayıplı ifası nedeniyle akdin feshi bedelin iadesi, aksi halde bedelde indirim yapılması istemine ilişkin olup yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen karar, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir. Taraflar arasındaki 05.05.2010 tarihli sözleşme ile davacı kooperatifin bahçesindeki oyun alanında 200 mm kalınlığında darbe emici 0.40x0.40 ebadındaki kauçuk kaplamanın, çift komponentli poliüretan bazlı yapıştırıcı ile monte edilmesi konusunda anlaşmaya varıldığı tarafların kabulündedir. İşin bir haftada bitirilip teslimine müteakip birnci haftadan itibaren zeminde bozulmalar olduğu ayrılma ve erimeler meydana geldiği 18.10.2010 tarihli tesbit raporunda işin ayıplı yapıldığının tespit edilmesi üzerine açılan davada, davalı tarafça süresinde zamanaşımı def’inde bulunulmuş, süresinde ayıp ihbarında bulunulmadığı, zeminin iyi hazırlanmaması nedeniyle, ayrılmaların davacının kusurundan kaynaklandığı ileri sürülmüş mahkemece BK"nın 363, 207 ile TBK"nın 231, 478. maddeleri gereğince davanın zamanaşımı geçtikten sonra açıldığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir. Eser sözleşmesinden kaynaklanan davanın açılma tarihi 02.01.2012 olup zamanaşımı süresinin 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 126/4. maddesi hükümünce 5 yıl olduğu, teslimden itibaren başlayacağı, fatura ve ekindeki tutanağa göre eserin teslim tarihinin 17.05.2010 olup dava tarihi itibariyle 5 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, çekişme eser ilişkisinden kaynaklandığından satıma ilişkin Borçlar Kanunu hükümlerinin, TTK hükümlerinin ve 6098 sayılı TBK"nın 478. maddesindeki zamanaşımı süresinin uygulanması mümkün olmadığından mahkemece zamanaşımı def’i reddedilip işin esası incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken davanın reddi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 15.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.