MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, izin ücret alacağı ile asgari geçim indimi ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette güvenlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davacının yüklenici firma işçisi olduğunu ve davanın kendileri açısından husumetten ret edilmesi gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı YAY şirketi vekili davacının işin sona ermesi sebebiyle işten ayrıldığını, tüm haklarının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken işveren tarafından sona erdirildiği, davacının diğer taleplerinin de kısmen yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken işveren tarafından sona erdirildiği, davacının diğer taleplerinin de kısmen yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 12. maddesine göre davacı lehine 541,17 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.200,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmındaki “1.200,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine” dair fıkranın hükümden çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ nin 12. maddesine göre belirlenen 541,17 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.