MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin sürücüsü olduğu araç ile davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın karşılıklı çarpışması sonucu müvekkilinin diz kapağının kırıldığını, aracında hasar meydana geldiğini belirterek kusur durumuna göre 5.000,00 TL hasar bedeli ile 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, kusur oranı ve tazminat miktarlarına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 1.990,00 TL maddi tazminat ile 3.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 10/05/2006 tarihinden itibaren davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranlarının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-1086 Sayılı HUMK"nun 388 ve 389. maddeleri ile 6100 Sayılı HMK"nun karşılık 297/1-2 maddeleri uyarınca, mahkeme kararında; hüküm sonucunun, taraflara yükletilen hak ve sorumlulukların şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde ayrı ayrı ve açıkça gösterilmesi gerekir. Somut olayda, davacı vekili, talep edilen tazminata kaza tarihinden itibaren faiz talebinde bulunmuş, mahkemece, hükmedilen tazminatın kaza tarihinden itibaren davalılardan tahsiline yönelik hüküm kurulmuştur. Her ne kadar mahkemenin muradı, tazminata kaza tarihinden itibaren faiz işletilmesi ise de hükmün yazılış şekli infazda tereddüte neden olacağından doğru değildir ancak bu yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendinde, hükmedilen hem maddi hem de manevi tazminat için “10/05/2006 tarihinden itibaren” ibarelerinden sonra gelmek üzere “işleyecek yasal faizi ile birlikte” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 254,86 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Mesut ve Mehmet"ten alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 8.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.