Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/2287 Esas 2014/1172 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyede 18.06.2003 tarihinden 2010 yılı başlarına kadar temizlik işçisi olarak alt işverenlere bağlı olarak davalı belediyede çalıştığını, bu dönemde 07:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, 2010 yılında belediyeye bağlı huzurevinde çalıştığını, 27.07.2011 tarihinde evlendiği için işi bıraktığını, 850,00 TL ücret aldığını, yıllık izin kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, alacaklardan davacının çalıştığı şirketlerin sorumlu olduğunu, husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının evlilik nedeni ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, tanık beyanlarında fazla mesailerde ve genel tatillerde çalışıldığının beyan edildiği, fazla measi ve genel tatil çalışmalarının olduğu, bunun ücretinin davalı tarafça ödendiğinin ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Davacı 18.06.2003 tarihinden 2010 yılı başlarına kadar 07:00-17:00 saatleri arasında günde on saat çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının iddiasının doğru olmadığını belirtmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının belediyede çalıştığı dönemde haftanın altı günü 07:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı ve 1,5 saat ara dinlenmesinin bulunduğu, huzurevinde çalıştığı dönemde ise haftanın altı günü 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı ve 1 saat ara dinlenmesinin bulunduğu belirterek hesaplama yapılmıştır. Davacı tanıklarından ... davacının huzurevinde çalıştığı dönemde haftanın altı günü 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığını, 1 saat yemek arası ve toplamda 30 dakika çay molası olduğunu beyan ettiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacı tanığının beyanına göre günde 1 saat 30 dakika ara dinlenmesinin mahsubu ile günlük çalışma saatinin ve varsa fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 31.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.