Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18763 Esas 2016/10890 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18763
Karar No: 2016/10890
Karar Tarihi: 20.12.2016

Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18763 Esas 2016/10890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, katılan ile aynı apartmanda yaşadıkları bir tartışma sonrasında hakaret etmesi ve taş atarak katılanın evinin camını kırmasıyla mala zarar verme ve hakaret suçlarını işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesinde yargılandığı belirtilmektedir. Mahkeme, hakaret suçundan sanığa ceza verilmesine yer olmadığına ve mala zarar verme suçundan TCK'nın 151/1, 62, 52 maddeleri gereğince 2.000 TL adli para cezası verilmesine hükmetmiştir. Dosya incelendikten sonra yapılan değerlendirmede, mala zarar verme suçu nedeniyle verilen cezanın temyizinin mümkün olmaması ve hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanık hakkında hakaret suçundan ceza verilmemesi kararının doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, sonrasında yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 254. maddesi gereğince uzlaştırma işlemleri için kovuşturma dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi zorunluluğu getirilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulmasına hükmedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi, TCK'nın 129/3, CMK'nın 223/4-b, TCK'nın 151/1, 62, 52, 1412 sayılı CMK'nın 321. maddesi.

23. Ceza Dairesi 2015/18763 E. , 2016/10890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Hakaret suçundan TCK"nın 129/3, CMK"nın 223/4-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına, mala zarar verme suçundan; TCK"nın 151/1, 62, 52 maddeleri uyarınca 2.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanığın aynı apartmanda ikamet ettikleri, olay tarihinde aralarında çıkan tartışma neticesinde sanığın "orospu, fahişe" diyerek katılana hakaret ettiği ve taş atmak suretiyle katılanın evinin camını kırdığı, böylelikle mala zarar verme ve hakaret suçlarını işlediği iddia olunan olayda;
1-)Mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, temyiz isteminin reddine dair 13/11/2013 gün ve 2012/1283 E., 2013/678 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik başvurunun reddiyle ek kararın ONANMASINA,
2-)Hakaret suçu yönünden yapılan incelemede;
Katılan beyanı, sanık savunması, tanık anlatımları ve diğer deliller nazara alındığında, hakaretin karşılıklı olması nedeniyle sanık hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 254. maddesinin 1. fıkrasında yer alan “ uzlaştırma işlemleri ” ibaresi “ kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin” şeklinde ve “göre, mahkeme tarafından yapılır. “ ibaresi “göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.” şeklinde değiştirilmiş bulunması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması ve sanığın üzerine atılı hakaret suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında, söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.