MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının, davalılara ait inşaat işyerinde 05.05.2007-03.11.2009 tarihleri arasında tesisat, kırım, demir hazırlama ustası, gece bekçiliği ve kum kamyonlarına kum dökme yeri gösterme gibi işlerde 1.200,00 TL ücretle çalıştığını, davalı Kooperatifin asıl işveren diğer davalıların alt işveren olduğunu, iş akdinin, gerekçe gösterilmeden işverence haksız olarak feshedildiğini, günde 5-6 saat fazla mesai yaptığını, izinlerini kullanmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve vergi iadesi alacağının faizleriyle birlikte davalılardan tahsilini istemiş, taleplerini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı ... ve ... vekili, davalı ..."ın, müteahhit ..." nun, hem işlerini gören ve hem de şantiye şefi mühendisi olduğunu, davacının ... nezdinde 08.06.2003-24.08.2009 ve ... nezdinde 25.08.2009-11.11.2009 tarihleri arasında kooperatif inşaatında asgari ücretle çalıştığını, inşaata ara verildikten sora davacanın hesabına 3.240,00 TL yatırıldığını başka alacağının olmadığını beyan ederek, davanın reddini savunmuştur.
Davalı Kooperatif vekili, Kooperatif ile diğer davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi olmadığım belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalılara ait işyerinde 08.06.2007-03.11.2009 tarihleri arasında 2 yıl 4 ay 25 gün çalıştığı, davalılar arasında asılişveren-altişveren ilişkisi bulunduğu, iş akdinin iş bitimi nedeniyle feshedildiği, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, fazla mesai yaptığı, ulusal bayram genel tatillerde çalıştığı, yıllık izin ücretiile asgari geçim indirimi alacağı olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı S. S.... Konut Yapı Kooperatifi temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, davalı tanıklarından birinin beyanına göre, yaz dönemi olan 1 Nisan-31 Ekim tarihleri arasındaki inşaat sezonunda, haftanın 7 günü, 08.00-18.00 saatleri arasında günlük 10 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük 8,5 saat, haftalık 59,5 saat çalıştığı, 7,5 saat hafta tatil çalışma süresi ile 45 saatlik normal çalışma süresinin düşülmesiyle haftalık 7 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de,dosya içeriği ve tanık beyanlarının ortalamalarına göre, yaz dönemi olan 1 Nisan-31 Ekim tarihleri arasındaki inşaat sezonunda, haftanın 7 günü, 08.00-17.00 veya 08.30-17.30 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, fazla çalışma ücretinin belirlenmesi gerekirken hatalı yorum ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 31.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.