Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8510 Esas 2020/2145 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8510
Karar No: 2020/2145
Karar Tarihi: 01.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8510 Esas 2020/2145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz edenlerin talepleri reddedilmiştir. Sanık ve müdafiine okunan duruşma tutanaklarına göre, diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, beyan ve teşhislerin hükme esas alınarak karar verilmesi değerlendirme dışı bırakılmıştır. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve vicdani kanının kesin ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı anlaşılmıştır. Kararda TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63 maddelerine gönderme yapılmaktadır. 314/2, silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu düzenlemekte, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi ise terör örgütlerine üye olmak suçunu tanımlamaktadır. 62, 53, 58/9, 63 maddeleri ise hükümlülük durumunu veya suçun niteliğini belirlemektedir.

16. Ceza Dairesi 2019/8510 E. , 2020/2145 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama aşamasında sanık ve müdafiine okunduğu duruşma tutanaklarından anlaşılamayan ......isimli şahısların beyan ve teşhislerinin hükme esas alınarak karar verilmesi diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle değerlendirme dışı bırakılmış ve sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Balıkesir 3 Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.