Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6338 Esas 2019/3234 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/6338
Karar No: 2019/3234

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/6338 Esas 2019/3234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşılıklı boşanma davası sonucunda yapılan muhakeme sonucu, taraf olan kadın lehine tedbir nafakası kararı verildi. İstinaf incelemesinde kadın lehine 10.000 TL maddi ve 8.000 TL manevi tazminat kararı verilirken, gerçekleşen olaylarda kadının davalı-karşı davacı erkeğe göre daha fazla kusurlu olduğu belirtilerek tazminat kararının bozulması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddelerinin kadın yararına oluşmadığı da belirtilerek, davalı-karşı davacı erkek yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat hükmedilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Mahkeme kararında bahsedilen Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddeleri, boşanma davalarında kusurun tespiti ve tazminat talepleri için kullanılan hükümlerdir. Bu maddelere göre, kusur belirleme yöntemleri ve tazminat hükümleri belirlenmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2017/6338 E. , 2019/3234 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve tazminat taleplerinin reddine yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemesince taraflar eşit kusurlu kabul edilerek her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı-karşı davalı kadın lehine tedbir nafakasına hükmedilmiştir. Taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, istinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda davalı-karşı davacı erkek ağır kusurlu kabul edilerek, davacı-karşı davalı kadının yararına 10.000 TL maddi ve 8.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-karşı davalı kadının evliliğin ilk günlerinden itibaren, evliliği istemediğini, annesinin telkinleriyle evlendiğini söylediği, eşi evde yokken eve başka bir erkek alarak sadakat yükümlülüğüne aykırı davrandığı, davalı-karşı davacı erkeğin ise annesinin davacı-karşı davalı kadına hakaretini söyleyerek annem seni istemiyor, bende artık istemiyorum diyerek kadını kolundan tutup dışarı çıkarmaya çalıştığı, kadının buna direndiği, erkeğin şiddet eyleminin kadının kolundan tutup çıkarmaya çalışmak şeklinde olduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı-karşı davalı kadın, davalı-karşı davacı erkeğe göre daha fazla kusurludur. Türk Medeni Kanunu"nun 174/1-2 madde koşulları kadın yararına oluşmamıştır. Bu husus gözetilmeden erkeğin ağır kusurlu olarak kabulü ve yanılgılı kusur değerlendirmesine bağlı olarak davacı-karşı davalı kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
2-Yukarıda 1.bentte açıklandığı üzere davacı-karşı davalı kadın boşanmaya sebep olaylarda davalı-karşı davacı erkeğe nazaran daha fazla kusurlu olduğundan, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakları zarar gören, mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen davalı-karşı davacı erkek yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174. maddesinin (1.) ve (2.) fıkrası gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde bu isteklerin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.03.2019(Prş.)