Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11845 Esas 2019/5305 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11845
Karar No: 2019/5305
Karar Tarihi: 13.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11845 Esas 2019/5305 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, asliye ceza mahkemesinde verilen hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet olduğunu belirtiyor. Hüküm temyiz edildiğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Ceza Dairelerinin içtihatlarına atıfta bulunularak, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmediği durumlarda, sanık lehine haksız tahrik indirimi yapılacağı ve TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, sanığın yargılama gideri miktarı, kanunun belirlediği tutarlardan daha az olduğundan, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesi gerektiği fakat sanığa yükletildiği için kararın bozulduğu belirtiliyor. Sonuç olarak, karar düzeltilerek onanıyor. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi, TCK'nin 3. maddesi, 6183 sayılı Kanun'un 106. maddesi, 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/11845 E. , 2019/5305 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama gideri miktarının, 6183 sayılı Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması nedeniyle, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken sanığa yükletilmesine karar verilmek suretiyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmının karar metninden çıkarılarak
yerine “Sanığın yargılanması için yapılan 1 adet davetiye giderinden ibaret toplam 9,00 TL. yargılama giderinin, 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4. maddesi uyarınca hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.