Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/209 Esas 2021/3437 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/209
Karar No: 2021/3437
Karar Tarihi: 17.05.2021

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/209 Esas 2021/3437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı suçunu işleyen sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmesi sonrasında dosyanın incelendiğini belirtti. Ancak, suçun işlenmesine ilişkin kanuni düzenlemelerde 2014 yılında yapılan değişiklik sonrası cezanın üst sınırına ilişkin görevin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu belirtildi. Bu nedenle, ilk derece mahkemesinin görevsizlik kararı vermesi gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi ve 6545 sayılı Kanun ile değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı belirtildi. Görevsizlik kararının gerekli olduğu belirtilerek, karar bozuldu. Kanun maddeleri de 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve Cumhuriyet Başsavcılıkları Kanunu'nun 12. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi olarak belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2017/209 E. , 2021/3437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.