Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/610 Esas 2020/1087 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/610
Karar No: 2020/1087
Karar Tarihi: 19.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/610 Esas 2020/1087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iflas eden şirkette genel müdür olarak çalıştığı ve işçilik ücreti alacağı için iflas masasına başvurduğunu ancak talebinin reddedildiğini belirterek, alacağının müflis şirket alacaklıları defterine kayıt ve kabul ettirilmesi için dava açmıştır. Davalı müflis şirket ise alacağın varlığının kesin delillerle kanıtlanması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme, davacının şirkette genel müdür olarak çalıştığını ve 115.503,04 TL alacağı olduğunu kabul etmiş ve davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Tarafların temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Kayıt Kabulu: İflas eden bir şirketin varlıklarının dağıtımında, alacaklıların kendilerine düşen payları belirlemeleri için mahkemeye başvuru yaparak, alacaklarının müflis şirket alacaklıları defterine kaydedilmesi ve kabul edilmesi işlemi. (İcra ve İflas Kanunu, Madde 232)

23. Hukuk Dairesi 2017/610 E. , 2020/1087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davacının davalı şirkette genel müdür olarak görev yaptığını, işçilik ücreti alacağının kabulü için iflas masasına başvuru yaptığını, talebinin reddedildiğini, iflas idaresinin red kararı hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek alacağının müflis şirket alacaklılar deflerine kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı müflis şirket iflas idaresi vekili, alacağın varlığının kesin ve somut delillerle kanıtlanmasının gerektiğini, alacaklının alacağının varlığını sadece kendi uhdesinde bulunan sözleşme ve belgelere dayalı olarak kanıtlayamayacağını, kayıt kabul davalarında ispat yükümlülüğünün masaya yazdırılması gereken bir alacağı bulunduğunu iddia eden davacı alacaklıda olduğunu ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının müflis şirkette genel müdür olarak çalıştığı, müflis şirkete ait işyerinin 29/02/2012 tarihine kadar faaliyet gösterdiği, bu tarihten sonra işyerinin gayrifaal olduğu, davacının da bu tarihe kadar çalıştığının kabulü gerektiği, yapılan hesaplamada davacının 115.503,04 TL alacağının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin harcın mahsubu ile kalan miktarın davacıya iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.