5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3183 Esas 2021/9619 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3183
Karar No: 2021/9619
Karar Tarihi: 13.09.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/3183 Esas 2021/9619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçlamasıyla hüküm giymiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, sanığa verilecek cezanın değerine göre indirim uygulama imkanı bulunduğu ve etkin pişmanlık uygulamasının yapılabileceği ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra, takdiri indirim uygulama maddesinin yanlış yazıldığı, adli para cezasının taksitle tahsil edilirken hükümlerin ihlal edildiği ve bazı TCK maddelerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nun 62/1. ve 62/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 52/4 maddesi
- 5275 sayılı Yasanın 109. maddesi
- Ceza Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile iptal

7. Ceza Dairesi 2019/3183 E. , 2021/9619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1.Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 62/1. maddesi yerine TCK.nun 62/2. maddesinin yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109. ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanık aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde ""5237 sy md 52/4 uyarınca Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılacak ödeme emrinin tebliğinden itibaren"" ödenmesine karar verilmesi,
4- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.