Esas No: 2018/2509
Karar No: 2019/2887
Karar Tarihi: 20.06.2019
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/2509 Esas 2019/2887 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Asliye Hukuk Mahkemesi’dir ve çekişmeli bir sıra cetveli davası ile ilgilidir. Davacı vekili tarafından açılan itiraz davasında mahkeme davanın reddine karar vermiştir, ancak davacı vekili bunu temyiz etmiştir. Bunun üzerine, 23. Hukuk Dairesi mahkemenin kararını düzeltmiş ve yeniden onamıştır. Ardından davacı vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Davacı ve davalı arasında 2003 yılında açılmış olan boşanma ve katkı payı davaları sırasında davalı’nın davacı’ya çekişmeli bir tutar ödemesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, 2007 yılında başka bir şahıs, davalı’nın davacı’ya olan alacağı için temlik almıştır ve 2008 yılında bu temlik ile ilgili bir icra takibi başlatmıştır.
Davacı, davalı’nın bu alacak için muvazaalı bir düzenleme yaptığını iddia etmiştir. Ancak, mahkeme bunu reddetmiştir çünkü muvazaa yaratmak isteyen tarafın alacağı sonradan doğmuş olmalıdır ve bu durumda alacak için önceden muvazaa yaratılamaz. Bu nedenle, mahkeme davacı’nın iddiasını reddetmek yerine davalı’nın alacağını ispat etmesi için delillerin toplanması ve kendisine bu konuda imkan tanınması gerektiğine karar vermiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Medeni Kanun’un 207. maddesi: Eşlerle ilgili davaların yetkili mahkemesini belirler.
- Türk Borçlar Kanunu’nun 518. maddesi: Tutarın ödenmesi için yapılan bir sözleşmenin iptal edilemeyeceği durumları düzenler.
