Kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 151/1, 29 ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair, Urla 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2016 tarihli ve 2015/180 esas, 2016/432 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/11/2016 gün ve 391138 sayılı istem yazısıyla, Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, sanığın katılan ....’a tokat atması sonucunda, katılanın yaralanması ve katılana ait gözlüğün yere düşerek kırılması şeklinde gerçekleşen olayda kasten yaralama suçunun yanında mala zarar verme suçundan da hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de, sanığın mala zarar verme kastı bulunmaması karşısında bu suçtan ceza verilemeyeceği gibi, 5237 sayılı Kanun’un 44. maddesinde düzenlenen fikrî içtima hükümleri uyarınca sadece daha ağır cezayı gerektiren suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği cihetle, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
I-Olay:
Tehdit, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, Urla 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2016 tarihli kararı ile, tehdit suçundan 3.000, 00 TL, mala zarar verme ve yaralama suçlarından 500, 00 TL adli para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği, tehdit suçuna ilişkin hükmün temyiz edildiği, yaralama ve mala zarar verme suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre hükümlerin temyiz edilemez olması nedeniyle kesinleşmesi üzerine, infaz aşamasında sanığın talebi üzerine kanun yararına bozma yoluna başvurulduğu anlaşılmıştır.
Dosyanın incelenmesinde, sanığın mala zarar verme ve yaralama suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteği ile ilgili Dairemizin 31.05.2017 tarih, 2017/14005 esas ve 2017/ 16091 sayılı kararıyla, kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre verildiği tarih itibarıyla hükümlerin temyiz edilemez olma nedeniyle temyiz isteğinin reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
II-Kanun Yararına Bozma İstemine İlişkin Uyuşmazlığın Kapsamı:
Yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında, ayrıca mala zarar verme suçunun unsurlarının oluşup oluşmadığının belirlenmesine ilişkindir.
III-Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK’nın “Mala karşı suçlar” başlıklı 10. bölümünün 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunda korunan hukuki yarar, mülkiyet hakkı olup, failde bir başkasının taşınır veya taşınmaz malına zarar verme düşüncesi bulunmalıdır. Bu suç , kastla işlenebilen bir suçtur.Kastın varlığı için failin, malın başkasına ait olduğunu bilerek ve suçun hareket unsuru olan yıkma, tahrip etme , yok etme, bozma, kullanılamaz hale getirme, kirletme eylemlerini isteyerek gerçekleştirmiş olması gerekir.Genel kast yeterlidir.Bu suç taksirle işlenemez.
İnceleme konusu somut olayda; sanık ..."ın, olay günü yanında oğlu olan ve inceleme dışı kalan .... ile birlikte cadde üzerinde dolmuş beklemekte olan müştekinin yanına gelerek ona tokat attığı, tokat üzerine gözlüğünün yere düşerek kırıldığı ayrıca sanıkların müştekiye ölümle tehdit ettikleri iddiasıyla dava açılmıştır.
Katılan ..... ifadesinde, sanığın, suratına vurması sonucu gözlüğünün yere düşerek kırıldığını belirtmiş, tanıklar .... ile .... ise ifadelerinde, sanığın katılana tokat atması sonucu gözlüğünün yere düşerek kırıldığını beyan etmişlerdir.
Yukarıda yer verilen ve mahkemece de bu şekilde kabul edilen oluşa göre, sanık ..."ın olay günü aralarında önceye dayalı husumet bulunan katılanı cadde üzerinde dolmuş beklerken gördüğü, yanına giderek tokat atması sonucu katılanın gözlüğünün yere düşerek kırıldığı, sanığın mala zarar verme kastıyla hareket etmediği, kastının yaralamaya yönelik olduğu, mala zarar verme suçunun unsurlarının somut olayda gerçekleşmediği anlaşıldığından, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmiştir.
IV-Sonuç ve Karar:
Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1-Mala zarar verme suçundan sanık ... hakkında, Urla 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2016 tarihli ve 2015/180 esas, 2016/432 sayılı kararın, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-Hükümdeki hukuka aykırılık sanığa verilen cezanın kaldırılmasını gerektirmekle, anılan kanun maddesinin 4-d fıkrası gereğince, sanığın mala zarar verme suçundan BERAATİNE,
3-Bu suçtan hükmolunan cezanın çektirilmemesine,
4-Kararda yer alan diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına, 01/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.