Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/106 Esas 2019/2249 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Devrek 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 21/11/2017 tarih ve 2017/170-2017/453 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı banka şubesinden S.G.K. emekli maaşı almakta olduğu, aynı zamanda davalı bankadan kredileri ve kredi kartları olduğu, son dönemde işlerinin iyi gitmemesi nedeniyle kredilerini ve kredi kartlarını ödeyemez hale gelmesi nedeniyle davalı bankanın emekli maaşına tek taraflı olarak koyduğu blokenin kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili cevap vermemiştir.
Dairemizin bozma ilamına uyan mahkemece, 5510 sayılı Yasa"nın 93. maddesi uyarınca gelir aylık ve ödeneklerin, 88. maddeye göre takip ve tahsili gereken alacaklar ile nafaka borçları dışında haczedilemeyeceği, bu fıkraya göre haczi yasaklanan gelir, aylık ve ödeneklerin haczedilmesine yönelik taleplerin, borçlunun muvafakati bulunmaması halinde, icra müdürü tarafından reddedileceği, İİK 83/a maddesi uyarınca haczi caiz olmayan mallar ve haklar ve kısmen haczi caiz olan şeyler bakımından aynı Yasa"nın 82-83 maddesinde yazılı mal ve hakların haczedilebileceğine dair önceden yapılan anlaşmaların muteber olmadığı, somut olayda da, davacının davalı banka ile imzaladığı kredi sözleşmesi sırasında vermiş olduğu muvafakat İİK"nın 83/a maddesi gereğince geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili tarafından temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 62,80 TL temyiz ilam harcı ile 218,50 TL temyiz başvuru harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.