Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4186 Esas 2019/9108 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen bozma üzerine verilip re"sen de temyize tabî hükümler sanıklar müdafileri ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanıkların mağdura yönelik oluşa uygun işlediği kabul edilen beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna uyan, 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/3. 103/4. maddeleri gereğince belirlenen ceza 15 yılı geçse dahi, suçun sonucunda mağdurun ruh sağlığının bozulmasından dolayı neticenin ağırlığına göre tayin edilen cezanın, aynı Kanunun 49/1 ve 103/6. maddeleri uyarınca 20 yıla kadar arttırılmasının olanaklı bulunduğu nazara alınarak, anılan kanun maddeleri gereğince hakkaniyet kuralları gözetilerek uygun bir ceza tayini gerektiği halde 103/6. maddesinin uygulama dışı bırakılması suretiyle eksik ceza tayin edilmişse de bu husus mahkemece 26.05.2009 tarihinde verilen ilk hükmün yalnızca sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi nedeniyle kazanılmış hak teşkil etmesi nedeniyle sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıklar hakkında hüküm kurulduktan sonra, 26.05.2009 tarihinde verilen ve yalnızca sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine aleniyet kuralının ihlali nedeniyle Dairemizce bozulan hükümlerdeki ceza miktarlarının sanıklar lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabî hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde TCK"nın 62. maddesinin
değerlendirildiği fıkradan sonra gelmek üzere "1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak ilkesi gözetilerek sanıkların 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan re"sen de temyize tâbi hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.