MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

K A R A R

Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan 11.11.2008 tarihli hizmet sözleşmesi gereğince, müvekkilinin davalı idareye 61 personel ile, 14.11.2008-14.12.2009 tarihleri arasında, temizlik hizmeti verdiğini, davalının, mevzuata aykırı olarak 61 personelin 72.946,89 TL tutarındaki kıdem tazminatını müvekkili şirketten tahsil ettiğini ileri sürerek, bu meblağın ödeme tarihi olan 02.02.2010 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi mevcut olup, işçilerin kıdem tazminatı alacaklarından öncelikle davacının sorumlu olduğunu, ihale teklifinde asgari işçilik maliyetleri arasında yer alan kıdem tazminatının da bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı taraf, her ne kadar iş akitlerinin belirli süreli olduğunu, bu nedenle işçilere kıdem tazminatı ödenmeyeceğini ileri sürmüş ise de, verilen süreye rağmen işçilerle yaptığı iş akitlerini dosyaya ibraz etmediği, sözleşmenin 13.4. maddesinde, “Yüklenici, personelinin son aya ait maaşını, hak eden personele izin paresı ve kıdem tazminatının hesaplanan tutarlarını, sözleşme süresinin bitiminden itibaren en geç 20 gün içinde ödeyecektir” hükmüne yer verildiği, sözleşmenin bu hükmü gözönünde bulundurulduğunda, işçilerin kıdem tazminatından davacı yüklenici şirketin sorumlu olduğu, davalıya ihtirazi kayıtla ödediği kıdem tazminatlarını talep edemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkemece verilen ret kararının dairemizce bozulması üzerine bu kez taraf vekillerince karar düzeltme talebinde bulunulmuştur. Yeniden yapılan inceleme sonucunda yerel mahkeme gerekçesi ve özellikle taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin 13.4 maddesi uyarınca dava dışı işçilerin kıdem tazminatından davacı yüklenici şirketin sorumlu olmasına göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanmasına karar verilmesi gerekirken hükmün Dairemizce bu hususta yanılgıya düşülerek bozulduğu anlaşıldığından davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.04.2016 tarihli ve 2015/4195 Esas 2016/2455 Karar sayılı bozma kararının kaldırılarak hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 19.04.2016 tarihli ve 2015/4195 Esas 2016/2455 Karar sayılı bozma kararı ortadan kaldırılarak yerel mahkeme kararının ONANMASINA, 31,70 TL harç ve takdiren 384,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyen davacıdan alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde davalıya iadesine, 20.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.