Denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma - zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/9090 Esas 2018/5202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, zimmet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında görevi ihmal, ... hakkında dolandırıcılık suçlarından düşme, ..."nın zimmet suçundan mahkumiyetine
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelendi;
Başvurularının kapsamına göre incelemenin, katılan vekilinin sanıklar hakkındaki düşme hükümlerine, sanık ... müdafiin ise sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında görevi ihmal suçundan, ... hakkında ise dolandırıcılık suçundan verilen düşme hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen zamanaşımı nedeniyle düşme hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Uyulmasına karar verilen bozma ilamında; 11.110 TL"lik suçlama hem burs ücretlerini hem de mutemetlik kesintilerini içerdiğinden, basit zimmete konu teşkil eden burs ücretlerinden mal edinme eylemi ile ilgili olarak tarih ve miktarlarının kesin olarak saptanmasının gerektiği belirtildiği halde, bozmadan sonra alınan bilirkişi raporunda zimmete konu burs ücretleriyle ilgili olarak sadece 2003 yılı için tespit yapıldığı, 2004 ve 2005 yıllarına ilişkin zimmete konu burs ücreti olup olmadığının tespit edilmediği anlaşıldığından, varsa 2004 ve 2005 yılları için de zimmete konu burs ücretlerinin tarih ve miktarları kesin olarak saptandıktan sonra sonucuna göre suç tarihinin ve zimmet miktarının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Zimmete esas alınan 1.549 TL"nin pek hafif değerde olduğu da gözetilmeden, lehe kanun tespitinde 5237 sayılı TCK"nın değer azlığına ilişkin 249/1. maddesi uygulandığı halde, 765 sayılı TCK"na göre yapılan uygulamada değer azlığı nedeniyle indirim yapılmayarak lehe kanun tespitinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Anayasa Mahkemesinin TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 09/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








Ö/A