Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/11560 Esas 2010/6370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar davalı-davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağı ve hor kullanma tazminatı istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 2.000 TL kira bedeli ve 1.665 TL hasar bedeli olmak üzere toplam 3.665 TL’nin tahsiline karar verilmiş,hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dayandıkları belgelere temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davalının tüm ve davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının yoksun kalınan kira alacağına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Davacı vekili, dava dilekçesi ile, davalı şirketin 1999 yılı ağustos ayından bu yana sözlü kira akdi gereğince kiracı olduğunu, davalının haber vermeksizin taşınmazı boşaltıp terk ettiğini ve anahtarı ancak 2005 yılı Aralık ayında ele geçirebildiğini,kiralananı ancak 1.3.2006 tarihinde yeniden kiraya verebildiğini,davalının kira dönemi bitmeden önce kiralananı terk etmesi nedeniyle taşınmazın yeniden kiraya verildiği tarihe kadar işleyen kiradan sorumlu olduğunu, ayrıca davalının taşınmaza hor kullanma nedeniyle verdiği hasarın tespit ettirildiğini belirterek aylık 1.000 TL’den ödenmeyen 2005 yılı Ekim-Kasım ve Aralık ayları ile 2006 yılı Ocak-Şubat ayları kira paraları toplamı 5.000 TL kira alacağı ile 8.655 TL hor kullanma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı,kiralananı 2005 Eylül ayında tahliye ettiğini savunmuş ise de, anahtar teslimini usulüne uygun olarak yazılı belge ile kanıtlayamamıştır.Bu durumda davacının bildirdiği tahliye tarihi olan 2005 Aralık ayı başında kiralananın tahliye edildiğinin kabulü gerekir.Davalı tarafça,davacının bildirdiği kira başlangıç tarihine karşı konulmamış ise de,mahkemece dinlenilen tanık beyanları dikkate alınarak kira başlangıcının 1999 yılı Ekim ayı olarak kabul edilmiş,davalı tarafça bu tarihe de karşı çıkılmamıştır.Bu nedenle davalı kiracının 2005 yılı Aralık ayı başında taşınmazı kira süresi bitmeden erken tahliye ettiğinin kabulü gerekir.Kira süresi bitiminden önce kiralananı erken tahliye eden kiracı kural olarak kira süresi sonuna kadar tüm kiraları
ödemekle yükümlüdür. Ne var ki,kiralayan taşınmazın anahtarını 2005 yılı Aralık ayında teslim aldığını kabul ettiğine göre davalı,taşınmazın aynı koşullarla yeniden kiraya verilebileceği makul süre kadar kira parasını ödemekle yükümlüdür. Dosyadaki belge ve beyanlardan da kiralananın 1.3.2006 tarihinde yeniden kiraya verildiği anlaşılmaktadır. Ancak,davacı kiralayanın kiralananı daha iyi şartlarla(yüksek kira ile) kiraya vermesi kiracıdan yeniden kiraya verme süresi kadar kira parası (makul süre kirası) isteme hakkını ortadan kaldırmaz. Mahkemece,öncelikle uzman bilirkişi aracılığıyla yaptırılacak inceleme sonucu dava konusu kiralananın aynı şartlarla yeniden ne kadar sürede kiraya verilebileceğinin tespiti ile bu süre kirasının da tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kira kaybı talebinin reddine karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda 2 nolu bentte yazılı nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 2 nolu bende hasren BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.5.2010 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.