Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/8801 Esas 2019/7617 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dava, kullanılmadığı iddia edilen yıllık ücretli izin hakkına ait ücretli izin alacağı olup, mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda istek kabul edilmiş ise de, davacının özlük dosyasında mevcut 2005 yılında düzenlendiği anlaşılan “İş Mevzuatına Tabi Personelin Yıllık Ücretli İzin Tespit Formu” belgesinde açıkça 2004 yılında 11 gün izin hakkı kaldığı,bunun dışında başka izninin bulunmadığını beyan etmiş ve bu belgeyi imzalamıştır.Söz konusu belgede davacı geçmişe ait izin hakkının bulunmadığını beyan edip bu belgeyi imzaladığına göre, bu belge davacıyı bağlayıcı olup, 2005 yılı öncesinden 11 gün dışında davacının izin hakkı olmadığının kabulü gerekir. Dosya kapsamındaki yıllık izin belgelerine göre davacının 2005 yılından sonraki yıllarda hak kazandığı ve öncesindeki 11 günlük yıllık iznini kullandığı anlaşılmaktadır. Davacının yıllık izin alacağı bulunmamaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacının yıllık izin alacağının reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.