MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... Gıda Mad. Paz. Tic. ve San. A.Ş aleyhine 21/07/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/11/2016 günlü karara karşı davacı ve davalının istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalılar vekilinin tüm, davacı vekilinin sair istinaf taleplerinin reddine, davacı vekilinin faize yönelik istinaf talebinin kabulü ile ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 29/11/2016 gün ve 2014/455-2016/565 sayılı kararının kaldırılmasına dair verilen 24/02/2017
günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu motosiklete çarpması sonucunda yaralamalı trafik kazasının meydana geldiğini, davalıların olayda tam kusurlu olduklarını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili; meydana gelen trafik kazasında kusurlu olmadıklarını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; ceza dosyası kapsamı ve alınan bilirkişi raporu benimsenerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükme karşı, davacı vekili ve davalılar vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davalılar vekilinin tüm, davacının ise sair istinaf taleplerinin reddine, davacının faize yönelik istinaf başvurusunun kabulüne; ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, hükmün yeniden tesisine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, 20.000 TL manevi tazminatın 19.07.2012 olay tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş; kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi (Mülga 818 sayılı BK m.47) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda; davacının yaralanma derecesi, maluliyet oranı, olay tarihi, olayın oluş şekli, tarafların kusur durumu ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Bölge Adliye Mahkemesince, daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.