Manevi veya mali haklara tecavüz - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13370 Esas 2021/9599 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/13370
Karar No: 2021/9599
Karar Tarihi: 13.09.2021

Manevi veya mali haklara tecavüz - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13370 Esas 2021/9599 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, maddi veya manevi haklara tecavüz suçu işleyen sanık hakkında verilen hüküm üzerine yapılan temyiz talebini değerlendirdi. Ancak, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağına dair ceza muhakemesi kanunundaki değişiklik göz önünde bulundurulduğunda, sanığın temyiz talebi reddedilerek karar kesinleştirildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 6217 sayılı kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklik, ceza türüne göre temyiz yolunu sınırlandırmaktadır.
- 6217 sayılı kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ise bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçene kadar bazı adli para cezalarına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağını belirlemektedir.

7. Ceza Dairesi 2021/13370 E. , 2021/9599 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi

SUÇ : Manevi veya mali haklara tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nın 317.maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE, 13/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.