2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4569 Esas 2020/977 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4569
Karar No: 2020/977
Karar Tarihi: 05.02.2020

2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/4569 Esas 2020/977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir kafenin çalışanıdır. Sanık müşterilerin araçlarını park yasağı olan yerlere park ettiği ve park ücreti talep ettiği iddiasıyla suçlanmıştır. Ancak sanık suçlamaları kabul etmemiştir. Yapılan incelemede sanığın işletmenin çalışanı olup olmadığı ve işletmenin anlaşmalı olduğu bir otoparkın olup olmadığının tespiti açısından işletme yetkililerinin dinlenmesi ve sanığa ait SGK kayıtları celp edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın suçlu olduğuna dair hüküm bozulmuş ve davanın sürdürülüp sonuçlandırılması için dosyanın yeniden mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 2918 Sayılı Kanun: Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu
- TCK'nin 53. maddesi: \"Mahkumiyetin kanuni sonuçları\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Temyiz yolu\"
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: \"Bozma ve tekrar yargılama\"

19. Ceza Dairesi 2017/4569 E. , 2020/977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2918 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık tarafından müşterilerin araçlarının park yasağı olan yerlere park edildiği ve park ücreti talep edildiğine dair tutanak tanzim edilmiş ise de; sanığın aşamalarda alınan ve istikrar arzeden savunmalarında suçlamaları kabul etmediği, otoparkçılık yapmadığını ve kafenin çalışanı olduğunu, müşterilere ait araçları alıp iş yeri otoparkına park ettiğini, kamuya ait yol ya da duraklara park etmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, suç tarihi itibarı ile sanığın anılan işletmenin çalışanı olup olmadığı ile işletmenin anlaşmalı olduğu herhangi bir otoparkın bulunup bulunmadığının tespiti açısından işletme yetkililerinin dinlenmesi ve sanığa ait SGK kayıtları celp edildikten sonra delillerin bir bütün halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine eksik kovuşturma ile karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.