9. Hukuk Dairesi 2017/13707 E. , 2019/22727 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalıya ait pastanede fast food ve alakart ustası olarak çalışmaya başladığını, haftada bir değişen vardiyalar ile haftada 6 gün çalıştığını,dini milli bayramlar ile genel tatillerde ve hafta sonu tatillerinde çalıştığını, çalıştığı süre boyunca 2013 yılında 14 gün olmak üzere kalan sürelerde her yıl için 12 gün yıllık ücretli izin kullandığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, çalıştığı son 3 yılda asgari geçim indirimi ücretlerini almadığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taleplerin zaman aşımına uğradığını, davacının imzalı ücret bordrolarında düzenlendiği miktarda ücret karşılığı çalıştığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, bu nedenle kıdem tazminatı hakkının bulunmadığını, davacının yıllık ücretli izin ücreti hakkının bulunmadığını, davacıya çalıştığı dini milli bayramlar için ilave ücretlerinin ödendiğini, davacının kendi beyanına göre de haftada bir gün izin kullandığını, asgari geçim indirimlerinin davacıya ödendiğini, kendilerini ibra ettiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma ile ilgili tanık beyanlarından başka herhangi bir maaş bordrosu, puantaj cetveli sair belgeler bulunmadığından, dinlenen tanık beyanlarına göre fazla çalışma yaptığı, ancak davacının sürekli olarak fazla mesai yaptığının kabulü hayatın olağan akışına aykırı olup % 30 hakkaniyet indirimi yapılması, Ulusal Bayram ve Genel tatil ücreti ile ilgili tanık beyanlarından başka herhangi belge bulunmadığından, dinlenen tanık beyanlarına göre ve bilirkişi tarafından hesaplanan miktar üzerinden alacağı bulunduğu, asgari geçim indirimi alacağı talebinin ise, davalı taraf davacının asgari geçim indirimi ücreti alacağının bulunmadığını, davacının iş akdinin sona ermesinden önceki son üç yıla ilişkin ücret bordroları ve ilgili ücret hesap pusulalarının davacı tarafından imzalandığı ve asgari geçim indirimlerinin davacıya ödendiğinden, davacının asgari geçim indirimi alacağı bulunmadığı kanaatine varılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekileri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde muftakta usta olarak çalıştığını ve 2150 TL ücret aldığını iddia etmiş Mahkeme davacının asgari ücretle çalıştığını kabul etmiştir.
Dairemizin yerleşmiş içtihatları gereğince davacının yaptığı iş, kıdemi ve tanıklarca doğrulandığı da anlaşılmakla ücretin net iki bin lira olduğunun kabul edilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile asgari ücret kabul edilmesi isabetsizdir.
3-Mahkemece karar gerekçesinde fazla mesai alacağında % 30 hakkaniyet indirimi yapılması gerektiğinin belirtmesine karşın hükümde bilirkişi tarafından hesap edilen ve bu miktar üzerinden % 25 indirim yapılmış haliyle çıkan miktarlara karar verilmesi hüküm ve gerekçe çelişkisi olup Mahkemece çelişki giderilerek bir karar verilmesi gerekir.
Ayrıca takdiri indirimin yetki ve görevi olmadığı halde bilirkişi tarafından belirlenmeside hatalıdır.
4-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 18.12.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.