Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/3144 Esas 2019/5745 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mağdur ...’nun başka bir adli olay nedeni ile ifade verdiği sırada, sanık ...’in de işletmeciliğini yaptığı “... Pansiyon” isimli iş yerine çeşitli müşterileri ile sürekli cinsel ilişkiye girmek için gittiği, otelin sorumlusu olan ... isimli kişinin de bu durumu bildiğini beyan etmesi, bu pansiyonun işletme kaydında mağdurun birkaç kez otelde erkek şahıslar ile saatlik sayılacak şekilde konakladığının anlaşılması, mağdurun otelin kayden işletmecisi olan sanıkla ilgili bir beyanının da olmaması karşısında; mağdurun pansiyonda birlikte konakladığı kişilerin fuhuş suçu ile ilgili olarak tanıklıklarına başvurulmadan, otelin gerçekte işletmecisi olduğu iddia olunan ve suç duyurusunda bulunulan ... hakkında, suç duyurusu neticesinde dava açılması durumunda dosyalar birleştirilerek tüm deliller birlikte değerlendirmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1. Suç tarihinde adli sicil kaydı bulunmayan ve CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmayan sanığa, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiği de dikkate alınarak CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca, pişmanlığı, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun tartışmasız bırakılması,
2. TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
3. TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.