Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12319 Esas 2021/10395 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/12319
Karar No: 2021/10395
Karar Tarihi: 23.03.2021

Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12319 Esas 2021/10395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın hakaret ve kasten yaralama suçlarından beraat ettiği ve ceza verilmesine yer olmadığı belirtiliyor. Temyiz isteğinin reddedildiği ve suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle düştüğü belirtiliyor. Kararda, suçlara ilişkin Yasa maddesinde öngörülen cezaların üst sınırının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre belirlendiği ve CMUK'un 223/8. maddesi gözetilerek düşme kararı verildiği ifade ediliyor.

4. Ceza Dairesi 2020/12319 E. , 2021/10395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresine, kararın niteliğine ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suçlara ilişkin Yasa maddesinde öngörülen cezaların üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçların tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükümlerin BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 23/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.