Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde çalışırken iş sözleşmesinin 30.06.2013 tarihinde feshedildiğini, daha önce Giresun 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi’nin 2011/523 Esas 2012/154 Karar sayılı davasında iş sözleşmesinin feshinin haksız olduğu belirtilerek kıdem tazminatının talep kadarının hüküm altına alındığını, bu davada bakiye kıdem tazminatı ile ihbar tazminatının talep edildiğini, ayrıca davacının fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, asgari geçim indirimi alacağının ve son aya ait ücretinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, alacakların zamanaşımına uğradığını, kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını, haftalık 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, asgari geçim indiriminin ödendiğini beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğinin temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen mahkeme kararı ile sabit olduğundan bakiye kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının hüküm altına alınması gerektiği, yıllık izin kullandırıldığına dair belge sunulmadığından yıllık izin ücretine hak kazandığı, fazla mesai yapıp hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, asgari geçim indirimi ve son ay ücretinin ödendiği ispat edilemediğinden bu alacakların tahsili gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Mahkemece davacı tanık beyanlarına göre, davacının günde 13 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenme kullandığı, haftalık 21 saat fazla mesai yaptığı, tüm hafta tatilleri ile dini bayramların bir günü haricindeki tüm genel tatil günleri ile milli bayram gününde çalıştığı kabul edilerek takdiri indirim uygulanmak sureti ile alacaklar hüküm altına alınmış ise de, beyanı hesaplamalarda esas alınan davacı ... ... davalı ile husumetli olup benzer istemlerle Giresun İş Mahkemesi’nin 2015/143 Esasına kayden açtığı davası bulunmaktadır. Davacının iddialarını ispat etmek için gösterdiği diğer tanık kardeşi olup beyanı hesaplamaya elverişli değildir.
Ancak davacı ... ... işyerindeki çalışma düzenine ilişkin beyanlarda bulunmuş, yaz ve kış ayrımı yaparak açıklamalar yapmıştır. Buna rağmen tanığın beyanı dikkate alınmadan yaz kış ayrımı gözetilmeden tüm yıl boyunca aynı şekilde çalıştığının kabul edilmesi hatalı olmuştur. Bilirkişinin ve mahkemenin bu kabulü, davacının, tanığı ...’nın davasındaki tanıklığında belirttiği çalışma düzeni ile de çelişkilidir.
Bu itibarla, tanık ...’ın işyerinde çalıştığı süre hizmet cetveli getirtilerek belirlenmeli ve tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olmak üzere, bu tanığın beyanı değerlendirilerek fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri ile ilgili hesaplama yapılmalıdır. Bu hesaplama yapılırken, kararı sadece davalının temyiz ettiği, kararın davalı lehine bozulduğu ve davalı lehine kazanılmış hak oluştuğu dikkate alınmalı ve davacının, tanık ...’nın davasındaki tanıklığı ile kabul ettiği çalışma düzenine ilişkin süreler aşılmamalıdır.
3-Asgari geçim indirimi alacağı 4857 sayılı İş Kanunu’ndan kaynaklanan bir alacak olmayıp bu alacağa işletilmesi gereken faiz türü ile ilgili bir özel bir düzenleme bulunmadığından, alacağa davacının talebi de dikkate alınarak yasal faizi aşmamak üzere en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi gerekirken, yazılı şekilde en yüksek banka mevduat faizi yürütülmesi doğru olmamıştır.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.