Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3945 Esas 2019/9092 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3945
Karar No: 2019/9092
Karar Tarihi: 15.04.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3945 Esas 2019/9092 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi, suça sürüklenen çocuğun mağdureyle tokalaştığı sırada çekerek bacağına dokunması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığına ve 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle hüküm bozuldu. Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı olduğunda, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz edilir. 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi-fıkrası gözetilerek, lehe olan hükümün belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilerek yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri
- 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi-fıkrası
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/3945 E. , 2019/9092 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi ve mevcut haliyle suça sürüklenen çocuğun olay günü mağdureyle tokalaştığı sırada çekerek bacağına dokunması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilerek yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.