Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/232 Esas 2018/336 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/232
Karar No: 2018/336
Karar Tarihi: 19.01.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/232 Esas 2018/336 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2018/232 E.  ,  2018/336 K.

    "İçtihat Metni"




    ...Belediye Başkanlığı vekili avukat ... ile 1-...., 2-..., 3-... vekilleri avukat ...
    aralarındaki dava hakkında ...1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 15/09/2017 gün ve 2015/338-2017/441 sayılı hükmün davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    K A R A R

    Dava, işçilik alacaklarının rücuen tahsili isteğine ilişkin olup; mahkemece, davalılar Hastürkler ..... ve ... hakkındaki davanın kabulü ile 1.000,00 TL"nin tahsiline, diğer davalı hakkındaki davanın reddine karar verilmiş; hüküm, haklarında kabul kararı verilen ve yukarıda belirtilen davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2017 tarihinden itibaren 2.270,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda, kararı temyiz eden davalılar yönünden kurulan hüküm karar tarihi itibariyle 2.270,00 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davalıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davalıların miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalıların (....) temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.