Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/16255 Esas 2013/14239 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01.06.1994-31.03.2007 tarihleri arasında veznedar olarak çalıştığını, çalışma süresince yıllık ücretli izinlerini tamamen kullanmadığını, ... bankasının ... AŞ’ye devri sebebi ile işten çıkarıldığını, işten çıkartıldığında izin ücretlerinin tam olarak ödenmediğini, bu sebeple TİS hükümlerine göre, bakiye yıllık izin ücretlerine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacı ile aralarında imzalanan Mutabakat metnine göre ne kadar yıllık izin bulunduğu tespit edilmiş olup bu konuda çekişme olmadığını, karşılıklı sulh olduklarını, davacının hiçbir ihtirazı kayıt koymadan imzaladığını, yıllık izin ücretlerinin diğer işçilik ücretleri ile birlikte ödendiğini, kullanmadığı tespit edilen izinlerin tespit edilerek ücretlerinin ödendiğini, bankayı ibra ederek tüm hak ve alacaklarından feragat ettiğini, talep ettiği izinlerinin hangi döneme ait olduğunun delil olmadığını, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının hizmet süresi itibarı ile hak kazandığı izinlerini fazlası ile kullandığı, kullanmadığı yıllık iznin bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacının davalı iş yerinde işe giriş tarihi 01.06.1994 olup, dosyada yer alan toplu iş sözleşmesinin “ yıllık ücretli izinler” başlıklı 19. Maddesinde, “01.04.1997 tarihinden önce bankaya girmiş olan sendika üyelerinin yıllık ücretli izin süresi 30 gündür” şeklinde belirlenen hükmü gereğince, davacının işe giriş tarihi itibariyle her yıl için 30 gün yıllık ücretli izne hak kazandığı görülmekle, toplu iş sözleşmesi hükümlerinin yanılgılı değerlendirilmesi ile davacının bakiye yıllık izin ücreti talebinin reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.