Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1585 Esas 2019/9088 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1585
Karar No: 2019/9088
Karar Tarihi: 15.04.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1585 Esas 2019/9088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 14. Ceza Dairesi tarafından verilen bir kararda, sanığın bir otobüste seyir halindeyken ön koltukta oturan mağdurenin bacağına iki kez dokunduğu gerekçesiyle basit cinsel saldırı suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 7/2. maddesi gereği, suçun işlendiği zamanda yürürlükte olan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanması gerektiği vurgulanarak, sanığın eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığına karar veriliyor. Bu nedenle, temel ceza zincirleme suça ilişkin TCK'nın 43. maddesiyle arttırılmış olduğundan, hükmün bozulması gerektiğine karar veriliyor. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 102, 103, 104 ve 105. maddeleriyle 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiği vurgulanarak, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin kısmi iptal kararının da dikkate alınarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtiliyor.

14. Ceza Dairesi 2016/1585 E. , 2019/9088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi ve mevcut haliyle sanığın olay gecesi otobüste seyir halinde olduğu sırada ön koltukta yolculuk yapan mağdurenin bacağına kısa aralıklarla iki kez dokunması şeklindeki eyleminin ani ve kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmemesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Sanığın, ön koltukta oturan mağdureye yönelik eylemlerini araya herhangi bir kesinti girmeksizin gerçekleştirmesi nedeniyle hakkında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın, koşulları oluşmadığı halde zincirleme suça ilişkin TCK"nın 43. maddesi ile arttırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.