Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5632 Esas 2020/540 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5632
Karar No: 2020/540
Karar Tarihi: 23.01.2020

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/5632 Esas 2020/540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık evinin bahçesinde toplam 49 kök kenevir ekilmesi nedeniyle mahkûm edilmiştir. Ancak, 20 köke kadar dikili kenevirin kişisel kullanım kapsamında ekildiğinin kabul edilebileceği dikkate alınarak, sanığın eyleminin ticari amaçla mı yoksa kendi kullanımı için mi olduğuna ilişkin delillerin tartışma ve değerlendirme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle yargılamaya devam edilmesi ve hüküm kurulması yasaya aykırıdır. Karar bozulmuş ve sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 2313 sayılı Yasa'nın 5. fıkrasının 1. cümlesi: Esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçu.
- 2313 sayılı Yasa'nın 5. fıkrasının 2. cümlesi: Münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçu.
- 6545 sayılı Kanun'un 23. maddesi: 2313 sayılı Kanun'da yapılan değişiklikler.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi: Temyiz yolu.
- 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi: Hükümde sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulması.

10. Ceza Dairesi 2019/5632 E. , 2020/540 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : SİLİFKE 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın evinin bahçesinde dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 49 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, kişisel kullanım için gerekli miktardan çok fazla olacağı, Dairemizin genel uygulamalarına göre, ticari amaçla ekildiklerine ilişkin başka delil yoksa 20 köke kadar dikili kenevirin kişisel kullanım kapsamında ekildiğinin kabul edilebileceği dikkate alınarak, sanığın eyleminin 2313 sayılı Yasanın 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ekme suçunu mu yoksa aynı fıkranın 2. cümlesinde düzenlenen münhasıran kendi kullanımı için kenevir ekme suçunu mu oluşturduğuna ilişkin delilleri tartışma ve değerlendirme görevinin suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla 2313 sayılı Kanunun 23. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte, üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.