Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2007/7281 Esas 2008/4833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ankara 10.Aile Mahkemesi
TARİHİ :27.12.2006
NUMARASI :Esas no:2006/47 Karar no:2006/1307

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Bir kısım tanık beyanlarında geçen olaylardan sonra evlilik birliği devam etmiştir. Koca eşini sevdiğini ve eve dönmesini istediğini beyan edip, tanıklarla beraber müşterek konuta kadını getirmek için Antalya"ya gitmiştir. Gerçekleşen bu durum karşısında kocanın kadından kaynaklanan olayları affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığını kabul etmek gerekir.
Terke dayalı dava yoktur.
Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi. 07.04.2008 (pzt.)