Memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10740 Esas 2020/6729 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10740
Karar No: 2020/6729
Karar Tarihi: 11.11.2020

Memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10740 Esas 2020/6729 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığa yüklenen \"resmi belgede sahtecilik\" suçunun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 204/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımını göz önünde bulundurmadan hüküm verildiğini belirtmiştir. Bu nedenle hüküm yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca düşme kararı alınmıştır. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 204/1. madde
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2019/10740 E. , 2020/6729 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Memur olmayan kimsenin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesi hükmü uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 04/04/2008 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 29/06/2008 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren ve lehe olan 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 11/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.