MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının yapılan yargılaması neticesinde davanın kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesine davalı tarafça yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalının istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı kurum ile aralarında sağlık hizmeti sunulmasına ilişkin yapılan sözleşme uyarınca, kurum mensupları ve sigortalılarına sağlık hizmeti sunduğunu, 2011 yılı Ağustos dönemine ait fatura tutarından davalı Kurumun mesnetsiz olarak 240.180,10 TL. kesinti yaptığını, söz konusu tutarın 19/10/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; kurum tarafından yapılan işlemlerin mevzuata uygun olduğunu savunarak, haksız davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; alınan 24/06/2016 tarihli bilirkişi heyet raporu ile 19/12/2016 tarihli ek raporun dosya kapsamına uygun, denetime elverişli ve hükme yeterli olduğu kanaatine varıldığından bu rapora itibarla davanın kısmen kabulüne, davalı Kurum tarafından davacıya uygulanan 19/10/2011 tarihli 19.664.813 sayılı cezai şart işleminin 165.198,14TL."lik kısmı yönünden iptali ile bu tutarın kesinti tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı kurum tarafından davacıya iadesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince; İlk derece mahkemesi tarafından hükme dayanak yapılan 24.06.2016 ve 19.12.2016 tarihli raporda, haklarında anjiyo ve gözyaşı kanal ameliyatı yapılan hastaların durumlarının tek tek incelendiği ve denetlendiği anlaşılmaktadır. Bu raporların, taraf, mahkeme ve istinaf denetimine olanak sağlayacak şekilde düzenlenip, hükme esas alınmaya yeterli olduğu, ilk derece mahkemesi kararının yerinde bulunduğu anlaşılmakla; davalının istinaf talebinin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Uyuşmazlık, davalı kurum mensubu hastalara, davacı hastane tarafından yapılan tedavi hizmetlerinin taraflar arasındaki sözleşmelere, SUT hükümlerine ve ilgili mevzuata aykırı olduğu gerekçesiyle hakkında cezai şart işlemi uygulanmasının yerinde olup olmadığına ilişkindir.
Davacı hastanede tedavi hizmeti alan kurum mensubu bir kısım hastaların; aynı tarihte yapılan iki gözyaşı kanalı ameliyatının farklı tarihlerde yapılmış gibi gösterilerek ameliyat bedelinin fazla fatura edildiği, bazı hastalara; tıbbi yönden gerekli olmayan anjiyo işlemi yapıldığı ve epikriz raporlarında gerçeğe aykırı bilgilere yer verildiği, efor testi yapılmadığı halde yapılmış gibi sonuç belgesi düzenlendiği, tek gözyaşı kanalı ameliyatı yapılmasına rağmen iki kanal ameliyatı yapılmış gibi gösterildiği, hastalar muayene edilmediği halde edilmiş gibi fatura edildiği, hastanın gözyaşı kanalı ameliyatının yapıldığı tarihten önce işlemin kuruma fatura edildiği, hastaya ait olmayan muayene bedelinin alındığı, hastanede kaydı olmayan doktor tarafından anjiyo işlemi yapıldığı, tıbbi yönden yoğun bakım tedavisi alması gerekmeyen hastanın iki gün yoğun bakımda kalmasına rağmen dört gün yoğun bakımda kalmış gibi gösterilerek kuruma fatura edildiği, acil serviste verilen tedavinin ortopedi ve travmatoloji branşında verildiğine dair fatura düzenlendiği gerekçesiyle davacıya cezai şart işlemi uygulanmıştır. Mahkemece cezai şart işlemlerinin yerinde olup olmadığının belirlenmesi için konusunda uzman bilirkişi heyetinden rapor alınmıştır. Söz konusu raporda her hasta yönünden tek tek değerlendirme yapılmış ise de kesintilerin haklı olup olmadığına dair bir kısım hastalar yönünden bildirilen bilirkişi kanaatleri yerinde değildir. Zira bu hastalardan...yönünden; hasta muayene edilmediği halde muayene edilmiş gibi kuruma faturalandırma yapıldığı gerekçesiyle cezai şart uygulamışsa da, bilirkişilerce “Hastaların kardiyak muayene talep etmeyip daha sonra muayene olup sonradan itiraz ettikleri anlaşılmakta, hastanın şikayeti olmasa da doktorun yönlendirmeleri dahilinde kardiyak muayeneleri olabilir. Hastaya kardiyak muayene yapılması uygundur. Kesinti yersizdir.” gerekçesiyle kanaat bildirilmiştir. Davalı tarafından uygulanan cezai şart işlemi ile bilirkişi kanaati uyumlu olmamıştır. Hasta hiç muayene edilmediği halde bilirkişiler muayene edilmesi yerindedir demiştir. Oysa bu hasta yönünden bilirkişilerin, hastane kayıtlarını inceleyerek muayenesinin yapılıp yapılmadığını gösterir bir kanaat bildirmeleri gerekirdi. Cezai şart ile uyumlu görüş bildirilmeyen diğer hastalar da ...’dur. Ayrıca ... yönünden uygulanan cezai işlemde hastanın acil hal kapsamında olup olmadığı değerlendirilmeden, ortopedi branşında tedavi görmüş olması nedeniyle kesintinin yersiz olduğunun bildirilmesi de hatalı olmuştur. Bir diğer eksik inceleme yapılan hasta olan ...’nın yoğun bakım tedavisi almasının gerekip gerekmediğinin de değerlendirilmesi unutulmuştur. Yukarıda açıklanan eksik ve yanılgılı değerlendirme yapılan hususlar yönünden, tarafların tüm delilleri, bilirkişi raporuna karşı yapılan itirazlar da dikkate alınarak, taraflar arasındaki sözleşme ve SUT hükümleri ile ilgili diğer mevzuat hükümleri değerlendirilmek suretiyle ek rapor alınarak hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK"nın 373. maddesinin birinci fıkrası uyarınca, iş bu karara karşı davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanun"un 371. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının davalı yararına BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 08/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.