... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 29/06/2020 tarih ve 2020/57-2020/172 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 461 parsel sayılı taşınmaza tarımsal ürünler ektiğini davalıdan Köylüm F1 (üçgül) biber fidesi aldığını, ürünlerin yetişip hasat zamanı geldiğinde biberlerin farklı nitelikte olduğu ve piyasada değer görmeyen nev"ide biber olduğunu, davalı tarafın farklı nitelikte biber tohumu verdiğini, bu nedene zararının olduğunu ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 5.000,00 TL"nin ve tespit giderinin davalı taraftan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu, davanın kısmen kabulü ile 1.795,63 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2020 tarihinden itibaren 3.920,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 1.795,63 TL olup, karar tarihi (29.6.2020) itibariyle 3.920,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 08/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.