Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1903 Esas 2020/6724 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1903
Karar No: 2020/6724
Karar Tarihi: 11.11.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1903 Esas 2020/6724 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemede eksik araştırma ve inceleme yapılmıştır. Faturaların gerçek olduğu kanıtlanamamıştır ve faturaları düzenleyen şirket yetkilileri de tanık olarak dinlenmemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Ayrıca, kararda 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi iptal kararına atıfta bulunulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/1903 E. , 2020/6724 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açıldığı, sanığın savunmasında suçlamaları kabul etmediğini beyan etmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şirket yetkilileri hakkında kamu davasının açıldığı anlaşılmakla, söz konusu davanın akıbetinin araştırılması, bu davayı ilgilendiren ve sahtecilikle ilgili olan delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına konulması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, defter ve belgeler üzerinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak düzenlediklerinin sorulması, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.