Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2012/5205 Esas 2012/5588 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece hükmün kesin olması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş, bu ek kararda davacı 3.kişi vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

2004 Sayılı İcra ve İflas Kanununun 4949 sayılı Yasanın 101. maddesiyle değişik 363. maddesi hükmüne göre; Yasa"nın yürürlüğe girdiği 30.7.2003 tarihinden sonra icra mahkemelerince verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 2.000.000.000 TL.’yi geçmesi gerekir.
İİK"na 4949 sayılı Yasa"nın 102. maddesiyle eklenen Ek 1. madde uyarınca da; bu parasal sınır, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerlendirme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların (on milyon TL) 10.00 TL"yi aşmayan kısımları dikkate alınmaz.
2010 yılında bu parasal sınır 4.110,00 TL olarak uygulanmıştır.
Öte yandan 12.11.2010 gün ve 27757 sayılı Resmi Gazetede ilan edilen Maliye Bakanlığı’na ait 401 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, 2010 yılı için belirlenen yeniden değerlendirme oranı %7,7 olarak öngörülmüştür. Buna göre, 2011 yılında icra mahkemelerince istihkak davaları sonucunda verilecek kararların temyiz edilebilmesi için, temyize konu dava değerinin 4.420,00 TL.’sini geçmesi gerekir.
Takip hukukuna dayalı istihkak davalarında dava değerini, takip konusu alacak miktarı ile temyiz konusu olan hacizli mal değerinden hangisi az ise o değer oluşturmaktadır.
Somut olayda, temyiz konusu dava değeri, alacak miktarı olan 3.271,00 TL dir.
Bu durumda hüküm kesin nitelik taşıdığından davacı 3.kişi vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek karar yerindedir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı 3.kişinin İİKnun 365.maddesini göre verilen mahkemenin 30.01.2011 tarihli ek kararına yönelik yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun ek kararın ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı 21.15 TL peşin harcın onama harcına mahsusuna 03.05.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.