Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/310 Esas 2018/309 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/310
Karar No: 2018/309
Karar Tarihi: 19.01.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/310 Esas 2018/309 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı banka vekili, müvekkili olan banka ile davalı arasındaki davanın nedeni olan 528,27 TL miktarının icra tehditi altında ödenmesi sonucu, ödenen bu miktarın geri alınması talebiyle açtığı davada, yerel mahkeme tarafından reddedilmiştir. Davacı banka vekili tarafından temyiz edilen kararda, kanunen belirlenen parasal sınırın altında olan dava değeri nedeniyle temyiz hakkının bulunmadığı belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK.nun 427/2 maddesi: Temyiz ile ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğunu belirtmektedir.
- 5236 sayılı yasa'nın 19. maddesi: 1.1.2016 tarihinden itibaren temyiz ile ilgili parasal sınırın 2.190,00 TL olduğunu belirtmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2018/310 E. , 2018/309 K.

"İçtihat Metni"

.... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 16/06/2016 gün ve 2016/156-2016/411 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Dava, Tüketici Hakem Heyeti kararına konu 528,27 TL"nin icra tehditi altında davalıya ödenmesi nedeniyle, ödenen bu miktarın istirdatı isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda, dava değeri 528,27 TL olup, davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.