Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7007 Esas 2019/8615 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7007
Karar No: 2019/8615
Karar Tarihi: 10.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7007 Esas 2019/8615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından ceza verilmiştir. Sanık cezası, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143 maddelerine göre 7 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlenmiştir. Ancak, aynı kanunun 62/1 maddesi ile 1/6 indirim yapılmış ve ceza 5 yıl 15 ay olarak eksik belirlenmiştir. Sanığın cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmemiştir. T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının nedeniyle, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekmektedir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 62/1 ve 58/5 maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2018/7007 E. , 2019/8615 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143 maddelerine göre belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62/1 maddesi ile 1/6 indirim yapılması sonucunda cezanın 6 yıl 3 ay yerine 5 yıl 15 ay olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık hakkında tekerrür uygulanmasına esas alınan ilama konu suç tarihinde 18 yaşını ikmal etmemiş olduğundan 5237 sayılı TCK"nın 58/5 maddesi uyarınca sanığın cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Hükümden sonra T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından tekerrür uygulanmasına dair bölümlerin çıkarılması, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK" nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümlerden çıkarılması ile yerlerine TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına ibareleri eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.