Yargıtay - İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1880 Esas 2020/1673 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1880
Karar No: 2020/1673
Karar Tarihi: 21.10.2020

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1880 Esas 2020/1673 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçu işlediği ve TCK'nın 257/1 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, 53/5. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle de bozma talebinde bulunulmamıştır. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53/1. maddesinin infaz aşamasında nazara alınması gerektiği vurgulanmıştır. Yargılama sonucunda, iddia ve savunmaların delillerle birlikte tartışıldığı ve sanığın suçunun kabul edildiği belirtilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, sanığın suçunun TCK'nın 257/1-a ve 53/1-a maddeleri kapsamında değerlendirildiği ve bozma talebinde bulunulmayan 53/5. maddeye de dikkat çekildiği belirtilmiştir. Ayrıca, infaz aşamasında da Anayasa Mahkemesi kararına uyulması gerektiği vurgulanmıştır.

9. Ceza Dairesi 2020/1880 E. , 2020/1673 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
Hüküm : TCK’nın 257/1, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçu 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.