Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7002 Esas 2019/8614 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7002
Karar No: 2019/8614
Karar Tarihi: 10.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7002 Esas 2019/8614 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen cezaların temyiz edildiği belirtilmektedir. Yerel mahkemenin verdiği hükümlerin çoğunlukla doğru olduğu ancak bazı noktalarda yanlış olduğu ifade edilmiştir. Mahkeme kararında şu maddeler ele alınmıştır:
1. Sanığın hurda malzemeleri çalmaya teşebbüs etme eyleminin hırsızlık suçu yönünden değerlendirilmesinde, hangi kanun maddesinin uygulanacağı yanlış belirtilmiştir.
2. Sanığın hırsızlık suçu nedeniyle aldığı cezanın alt sınırdan fazla oranda verilmesi, orantılılık ilkesine aykırıdır.
3. Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu nedeniyle aldığı ceza, iş yeri faaliyeti yürütülen bir yer olmadığı için yanlıştır.
4. TCK'nın 53. maddesi hakkında Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararı doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu - 142/1-a, 142/2-h, 35, 62/1, 61
5320 sayılı Kanun - 8/1
1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu - 326/son

17. Ceza Dairesi 2018/7002 E. , 2019/8614 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın katılana ait etrafı tel örgü ile çevrili hurdalık alan içerisinden 350,00 TL değerinde hurda malzeme çalmaya teşebbüs etme biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ye uyduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması,
2-Hırsızlık suçu yönünden sanığın katılana ait etrafı tel örgü ile çevrili hurdalık alan içerisinden 350,00 TL değerinde hurda malzeme çalmaya teşebbüs etme biçimindeki eylemi nedeni ile; hırsızlık suçundan alt sınırdan fazla oranda uzaklaşılarak ceza vermeyi gerektiren bir özellik olmadığı, hak ve nesafet kuralları ile TCK"nın 3/1. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi gözeltilmeden yetersiz gerekçe ile alt sınırdan fazla oranda uzaklaşılarak ceza verilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanığın katılana ait, etrafı tel örgü ile çevrili, kapısı olan, yalnız hurda malzemelerin depolandığı alandan hırsızlığa teşebbüs etme eyleminde; suçun işlendiği yerin iş yeri faaliyeti yürütülen bir yer olmadığı anlaşıldığından unsurları oluşmayan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a, 35 maddeleri ile belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanunun 62/1 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucu cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün olarak eksik belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 10.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.