Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29845 Esas 2020/12217 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/29845
Karar No: 2020/12217
Karar Tarihi: 09.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29845 Esas 2020/12217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Sanığın suçu işlemesinden sonra gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaate varılamamıştır. Ancak, CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suç uzlaşma kapsamına alındığı için, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da nazara alınması gerektiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/29845 E. , 2020/12217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde “cezanın süresi ve türü yönüyle ertelemeye engel teşkil etmese de kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunan, kesinleşme tarihi yargılamaya konu suç tarihinden sonraya ait olsa da hapis cezası mahkumiyeti bulunan sanığın, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde olumlu kanaate varılamadığından” şeklindeki dosya içeriğine uygun olan, yeterli gerekçe ile cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesinde mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.